7-Loop in eigen dorp!

Zondag, 30 september was het weer zover, de 22^e 7-Loop!

Daar er vorig jaar geen 7-Loop georganiseerd werd en dit jaar de organisatie in handen van familie was, voelde ik mij min of meer verplicht mee te doen.

Na de Halve van Nieuwkoop dacht ik dat het wel tijd was voor wat meer ‘vaart’ en besloot de 10 km te gaan lopen.

Om 12.00 uur precies stond ik al aan de start: voor de 2.4 km met dochter Luna, zussen, nichtjes en neefjes. Hardlopen met kinderen gaat altijd een beetje speciaal. Als een speer gaan ze er vandoor, om vervolgens weer te gaan wandelen en geregeld loopt er wel iemand voor je voeten.. maar al met al was het voor iedereen een top prestatie en waren we rond de 15 minuten weer bij de finish.

Snel van een lange een korte broek maken en een jasje uit, want het zweet stond al op mijn rug.

Om 12.45 gingen we van start, de dijk op richting Rode Dijk (ook wel Molenkade genoemd).  Het hele stuk voor de wind, voelde op zich wel lekker, maar ik had de terug tocht ook in mijn hoofd. Zus Nel, Nanda en ik hadden een mooi groepje. De koeien hadden een flinke laag op het fietspad achtergelaten en ik voelde dan ook de spetters flink tegen de kuiten. Net voor de 5 km hoorden we al een bekende stem. Lia, Fred en de meiden hadden de waterkraam goed onder controle en hadden genoeg tijd om ons toe te juichen. Tik, tik, tik het hoogje op en daar voelde ik al de eerste tegenwind. Geen brede rug te zien uiteraard en Nanda stelde al voor dat we op de Rode Dijk in een treintje moesten gaan lopen.

Op dat moment had ik nog goede moed. Maar op de Rode Dijk aangekomen voelde ik al dat ik niet veel kop over kon nemen. Nel nam (gelukkig) initiatief en bleef tot na de bocht voorop lopen. Even naar ome Wim zwaaien, weer door de ‘drek’ en hup door naar Zevenhoven. Nel had nog voldoende over en begon aan een kleine versnelling, Nanda en ik bleven bij elkaar. Gelukkig kwam het Zuideinde al snel in zicht en voelde het blok op mijn borst ook wat lichter. De hoogte af en het laatste stuk fietspad naar de Vlijt. Halverwege het fietspad vond ik nog een heel klein laadje ergens achter in de kast met wat energie om er een laatste versnelling uit te persen. Moe maar voldaan kwam ik in 52:26 over de streep.

 

(Linn, Lars en Luna 5 jaar)

 

Bedankt alle supporters, helpers en organisatie. Tot volgend jaar!

Pauline Vergeer