NieuwsAgendaUitslagenFoto'sInformatieLinksGastenboek

 

 

 

Na een goede vlucht arriveerden Wim Verhage van De Jong Sport en zijn marathonmaatjes Peter Akerboom en Jos Cornelissen donderdag de 11e in Dallas. Na een nachtje goed slapen op vrijdag de spullen ophalen. Tot onze verrassing kregen we meteen al twee T-shirts cadeau en konden we op de koopjes afgaan.

Het was lekker rustig, redelijk warm weer maar tot onze verbazing was het zaterdags erg koud. Dit geeft natuurlijk weer verwarring als je over de kleding gaat praten. We hebben zaterdag nog meegedaan aan de Majors Walk die 5 kilometer lang was en door de burgemeester gestart.

Na deze rustige warmloper de zaterdag rustig aan gedaan en op tijd naar bed.

Zondag de 14e was het tot onze verrassing prima weer en konden we rustig naar de start gaan, iets te rustig want door de drukte waren we bijna te laat om de spullen voor na afloop af te geven.

Na een zeer rustig begin (alle afstanden gaan tegelijk weg) kwam het goede tempo erin. Hoewel het natuurlijk geen New York was stonden toch veel mensen langs de kant en ons op zijn Amerikaans toe te juichen. Het hielp natuurlijk dat je voornaam op het startnummer stond maar bij mij was het nadeel dat ik naast Peter liep en die naam was veel bekender bij het publiek.

We liepen samen rustig te genieten en om ons heen te kijken. Fantastische sfeer!!!

Na een kilometer of 8 ging de halve marathon de andere kant op en werd het wat rustiger. Na een begintempo van 6 minuten per kilometer kon dit nu een beetje opgevoerd worden.

De route liep langs het grote White Rock Lake waar het prima lopen was al was de wind af en toe orkaankrachtig (zo voelde het dan toch). Ook konden we de prachtige landgoederen bewonderen die langs het water stonden.

Verzorging was op zijn Amerikaans: zeer goed. We kwamen niets tekort. Hoewel de benen de heuvels gingen voelen ging het nog prima en na een kleine versnelling kwam de eindtijd op de klok. 4.01.03.

Peter en ik kwamen samen binnen en Jos een stuk later vanwege een beginnende verkoudheid en natuurlijk de jetlag.

Weer een prima resultaat in Amerika en op naar de volgende, Wim