Afgelopen zondag 15 februari heb ik samen met Marianne Wijfje en Wim Verhage meegedaan aan de halve marathon van Vinkeveen; de Bosdijkloop.

Wim had mij hierover vooraf enthousiast gemaakt. Leuke loop, kleinschalig, mooie omgeving (zo dichtbij en toch kom je op plekken waar je nooit geweest bent),niet ver weg (kost je dus geen hele zondag).

Ik was al snel overgehaald en besloot hieraan mee te gaan doen.

De laatste loop die ik gedaan heb was in Uithoorn de Vakantiemakelaarloop, 10 EM. Daar had ik me bij Wim en Diane gevoegd die met een schema gingen lopen die voor mij echt een uitdaging was.

Ik nam me voor zo lang mogelijk dit schema ook te volgen, harde tegenwind langs de Amstel en tot 14 km kon ik dit net bijhouden. De laatste 2 km liep ik zelf en probeerde niet teveel tijd te verliezen, boodschap van Wim!

Met een tijd van 1.26.17 gefinisht, een PR, super! Dank aan de 2 hazen Wim en Diane.

Ook voor de Bosdijkloop had Wim een vlak schema met als eindtijd 1.55.

Dit was wederom voor mij een uitdaging want mijn snelste tijd op de halve marathon is 2.03.31 Helaas moest Diana vanwege een blessure afhaken. Wim zou dan voor mij alleen dit schema gaan lopen en ik werd helemaal verlegen van. Wat is het toch fijn om de hulp van een teamgenoot te krijgen! Na aankomst bij de loop werd het al weer gauw duidelijk wat een leuk wereldje dit is, je komt altijd weer een bekende tegen, maakt een praatje en wenst elkaar veel succes. Wim, Marianne en ik waren ruim op tijd (geeft rust vooraf) en namen plaats aan een tafeltje. Er voegden zich al gauw KLMers bij ons, wie kent Wim niet.

Ik kreeg de vraag hoe ik Wim kende. Via de loopgroep uit Nieuwkoop, Wim traint weliswaar op de donderdag en ik de dinsdag, maar je ontmoet elkaar als je switcht van avond. En je blijft toch Nieuwkoper en die kennen elkaar soms ook al van vroeger. Ja, zei Wim, ik ken haar al als klein meisje, zag haar wel eens op de boot bij gezamenlijke vrienden. Met wat grappige opmerkingen over en weer, heb jij dan nog bij Wim op schoot gezeten (kan ik me echt niet herinneren), maakt het dat het al gauw gezellig werd.

Ik had vooraf nog even de twijfel over wat ik aan zou trekken, maar door de opmerking van Lia nooit te warm aankleden in een wedstrijd kon ik gemakkelijk mijn keus maken.

Net voor de start kwam de gezonde spanning en daar gingen we. Het was een klein deelnemersveld en we liepen al gauw als laatste. Ik had me vooraf al een beetje druk gemaakt om de tijdslimiet die ze bij deze loop hadden, max 2.06, anders wordt je eruit gehaald en opgepikt door de bezemwagen. Niet aan denken dus. Er voegde zich nog een bekende van Wim (wie kent hij niet) bij ons en ik vond het fijn dat zij met hun gesprek voor de nodige afleiding zorgden. Ik had vooraf al te kennen gegeven dat praten er voor mij niet in zat dus kon ik met een gerust hart mijn mond houden.

Marianne zagen we na 5 km versnellen, dat zag er goed uit zei mijn ervaren haas, dat kan een mooie tijd worden en direct erachteraan zei hij dat het bij ons net zo perfect ging.

De positieve woorden van Wim onderweg doen je echt goed. Inmiddels de waterpost gepasseerd, tip gekregen, bij koud water eerst in de mond houden en daarna doorslikken. Het water had de temperatuur van de buitenlucht dus…. Het werd voor mij nu steeds zwaarder en ik had de eer om me te verschuilen achter de heren met deze tegenwind. Omdat het gesprek was afgelopen tussen de heren ga je je op andere dingen focussen. Lopende achter Wim viel zijn keurig kort geknipte haar op en ook zijn achterkantje die er echt mag zijn.

Na 17 km was het steeds moeilijker voor me en kwamen de opmerkingen lopen is niet altijd leuk, vechten moet je. Ik vroeg me af waar deed ik dit voor? Voor mezelf!

Op 19 km kon ik niet meer, de brandstof was op, werd duizelig, net of ik niet aanwezig was en mijn benen begonnen te zwabberen. Rene vd Zon kwam ons tegemoet lopen bij zijn uitlooprondje en kwam naast me lopen, nog een steun erbij!

De laatste 2 km heb ik puur mentaal gelopen gesterkt door de vele opmerkingen van Wim die je er echt doorheen helpen.

Na de finish was ik helemaal op maar vooral reuze trots, doel bereikt, een halve marathon onder de 2 uur en dat met een prachttijd van 1.57.10!!

Na bijkomen in de kleedkamer kwam Marianne ook blij binnen met bloemen en envelop.

Zij had de tweede prijs met een tijd van 1.48.45 bij de dames senioren en de blijdschap straalde ervan af, kroon op je harde werk Marianne.

Na afloop alles nog doorgenomen en Wim dacht echt dat mijn dip met voeding te maken had. Dus bij de volgende training bij Lia aankloppen voor tips.

De volgende halve marathon gaat de Braassemloop worden samen met Wim.

Je zult mij dan niet horen klagen bij harde tegenwind, dan kan ik weer genoeg afleiding zoeken met het uitzicht voor me. Zal zijn haar dan ook weer zo keurig zitten….